SEVGİ Mİ SAYGI MI YOKSA BERABER Mİ?

İletişimin temeli saygıdır, diye düşünenlerdenim. Sevgi diyenleri duyar gibiyim. Kişi sevdiğini sayar, taklit eder, sevdiğinin sözünü dinler vs. sözler gibi. Evet, sevgi yadsınamaz bir duygudur.
Ancak her ortamda her bireyin birbirini sevmesi beklenemez. Hayata katıldığımız ilk günlerden itibaren saygı çerçevesinde iletişim kurduğumuzda karşımızdakini dinleme ve bu sayede onu anlama becerimizi geliştirmiş oluruz. Anlayışlı insanlar herkes tarafından sevilir. Dostlarımızı değerli kılan bir özelliktir anlayışlı olmaları ve bizi dinlemeleri. Hangimiz, biz konuşurken bizi kaile almayan, fikrimizi önemsemeyen biri ile muhatap olmak isteriz?

İşte, bu sebeple insanları değerli kılan ve kendilerini de değerli hissettirecek olan şey "saygı"dır. Arkadaşlıkları bozan, güveni yok eden ve insanın temel taşı olan bu duygu, dünyanın huzuru ve dengesi bakımından da önemlidir. Abarttığımı düşünmüyorum; Nasıl temel oluyor derseniz; Dünyaya yeni gelen ve hiçbir tecrübesi bulunmayan çocuk, saygı çerçevesinde yetiştiğinde, çocuğun kendi davranışlarını, doğru ve yanlışlarını daha iyi kavradığını göreceksiniz. Geçmişimize baktığımızda her birimizin bir eksikliği vardır mutlaka. Bu eksiklikler kimi zaman bir oyuncak, kimi zaman bir arkadaşın sahip olup ta bizim olmayan bir imkândır.
Bu eksiklik değil, gelişmemiz için gerekli olan acı tatlı hatıralardır. Fakat en büyük ve telafisi olmayan, bireyi suça iten geçmişte saygı görmemiş olmasıdır. Çocukluk dönemindeki bu acı tecrübeler belki tam anlamıyla dile getirilemez fakat duygu dünyasında ve bilinçaltında çok derin bir şekilde hissedilir. Bu duygu ve değer yoksunluğu ileriki yaşlarda hayatına yansıyarak acı veren ve çektiren olarak yansıyabilecektir. Saygının oluşumu üzerinde konuşulacak, anlatılacak çok şey var. Bunlardan bir tanesi “aile”. Aile, başlı başına kişiliğimizin oluştuğu, dünyamızın şekillendiği, adeta vitrini renkli pastalar ile süslenmiş lüks bir pastanenin mutfağına benzeyen, hamurun şekillendiği yerdir. Yazımı daha fazla uzatmamak adına burada noktalıyor, aile ve saygı üzerine diğer bir yazıda buluşma ümidiyle.