Aile de yaşanan artçı depremleri hissetmiyorlar bile; taa ki yaşanılan büyük bir felakete kadar. Bazı annelere bakıyorum omuzlarına o kadar büyük yük almışlar ki; evlatlarının, eşinin, ailesinin huzuru ve mutluluğu adına. Ama öyle bir kaptırmış ki kendisini ailede ki asıl yerini ve görevini unutmuş, ailenin felakete sürüklendiğini göremez hale gelmişler.
Oysa o her şeye ailesinin huzuru için göğüs geriyordu. Aynı şekilde babalarda kendilerini iş hayatına öyle bir adıyorlar ki, ev, eş ve çocukları yani ailesi için verdiği uğraş koca bir yalana dönüşüyor çoğu zaman. Sevgisiz, ilgisiz, şefkate muhtaç olan çocuklarla dolu bir toplum karşımıza çıkıyor. Televizyonlardaki dizilere bakacak olursak; güya eskiden yaşayan büyük aile hayatlarını işliyorlar ama sırf entrika dolu.... O KARDEŞ öteki kardeşi kıskanıyor, eşine göz dikiyor, aile şirketlerinde de akla hayale gelmeyen birbirlerinin arkasından kuyu kazmaya çalışan kardeş ve kuzenler. Hırsları uğruna ailelerini feda eden kişilikler işleniyor.
Aile köktür, güçtür, insanın hayatında sahip olabileceği en büyük servettir. Sevgi ve güven dolu bir ailede büyüyen bir çocuk; kişiliği daha sağlam, her daim dimdik ayakta durmayı becerebilen, karşılaştığı sorunların üstesinden gelebilen ve hayata daha sıkı sarılması gerektiğini, amaç ve hedeflerine ulaşmak için hayatta seçtiği yolda daha emin adımlarla yürümesini biliyor.
Psikologların da her zaman bizlere söylediği gibi sevdiklerimizle uzun zaman dilimi yerine kaliteli zaman geçirmeyi öğrenmeliyiz. Bunun için de yapmamız gereken aile bireylerimizin önce ihtiyaçlarını belirlemektir. Bunu en iyi ebeveynler bilir. Eşimizin ve çocuklarımızın o anda neye ihtiyacı var, bir yudum sevgiye mi? Sevgi dolu bir bakışa mı? Başının okşanması veya sevgi, muhabbet dolu bir sohbete mi? Ya da ailede alınacak kararlara onları da dâhil etmek, fikirlerini almak mı? Bu her ailenin yapı ve ihtiyaçlarına göre değişebilir. Ama sevgiyi ve ilgi ve alakayı her çocuk ister.
Bence, işin sırrı burada yatıyor. Onların hamurunu yoğururken sevgiyle harmanlamalıyız. Ailenin önemini onlara anlatmaktan ziyade yaşatmalıyız. Bunu hissetmeliler. Onların, bizler için değerli ve önemli olduklarından emin olmalılar. Aile bireyleri birbirlerinin önemini hissedip yaşadıkça aile olabilirler ancak.
Aile fertleriyle bir arada sevgi ve muhabbetle yenen bir öğün yemek ruha şifadır. Şimdiki nesil ise bunlardan yoksun yetişmiş bireylerle dolu. Aile ne demek, nereden satın alınır, nasıl elde edilir ve kazanılır, ne işe yarar? Maalesef bilmiyorlar. Bu yüzden de huzursuz, mutsuzluklarla dolu bir gençlik yetişiyor.
Sevgili okuyucular! Yarının anne ve baba adayları; hiçbir şey için geç değildir. Her zaman yapılabilecek bir şeyler mutlaka vardır. Daha fazla zaman kaybetmeden, daha büyük felaketleri engellemek adına, evlatlarımızın geleceği adına haydi durmayın! Ailenize dört elle sarılın! Onların; sizin için ne kadar önemli ve hayattaki en büyük kazancınız olduğunu hatırlayın. Şu üç günlük dünyanın tadını sevdiklerimizle yaşayın.
Bizim için en değerli, paha biçilmez ailemizle paylaşıp yaşamaya çalışalım. Ben, ne mutlu bana diyebiliyorum. Çünkü benim canım AİLEM bana her daim benim ne kadar değerli olduğumu ve beni ne kadar sevdiklerini hissettirerek yaşattıkları için hepsine teşekkür ediyorum. Beni ben yaptığınız için sizi çok seviyorum.
YORUMLAR
Mithat Özdemir
29-11-2011, 00:57:00
Öncelikle affınıza sığınarak geç kalmış olan hoşgeldinizi demek isterim. Öğretmenelr gününde başlamış olmanız ve hemen ardından çok önemli bir konuyu gündeminize almanız ve güzel bir şekilde işlemiş olmanızdan dolayı tebrik edrim. Yazdıklarınıza katılıyor güzel yazılarınızın devamını bekliyoruz. Kalın selametle
Uzman Desenci
29-11-2011, 01:13:38
Yorum yapacak takat kalmadı bende. Hangi telden dokundurdun da yazdın; Ben, şimdi ne diyeyim hangi şapkayı çıkartışta önüme koyayım. Evet sevgi güçlü bir silahtır ama nefret tersinden daha güçlü bir silah olduğundan sevgi kar çiçekleri paylaşılması pahalı bir değer olmuştur. Bu pahalı değere yaptığı akıcı ve yerinde vurgulardan dolayı yazınız için teşekkür ederim. Bam telinden dokundurmaya siz devam edin… Bizde takip edelim… Saygılarımla
Derya Konan
29-11-2011, 17:42:31
Öyle güzel dokunki yüreğime, aslında o güzel günleri özlemek yerine, o güzel günleri yaşamak için hiç çaba sarfetmediğimizi farkettirdiğiniz için teşekkürler.Kaleminize ve yüreğinize sağlık. Yazılarınızın devamını sabırsızlıkla bekliyoruzz.
ibrahim günaydın
29-11-2011, 21:46:34
Milletlerin temel taşı ailedir. Milletlerin mutluluğu ailelerin mutluluğu ile bağlantılıdır. İnsan sevgiyi, saygıyı, şefkat ve merhameti, aileden alır. Aile sıcaklığından uzak ve kopuk olanlar güvenli olamazlar. İnsanların birbirine güven ve itimat etmesi için Yaradan, insanı bir aile ortamında var etti. Dileseydi herkesi ayrı yarata bilirdi. Düşünün, aile içinde doğup büyüyen insan cani olabiliyor, ya ailesiz olsaydı nice olurdu? " Canim ailem"le hoş bir yazı yazdın Hülya Bacı, tebrikler.
Hülya Demirel 03-12-2011, 18:08:54
Duygu, araştırma ve gözlemlerimi paylaştığım bu yazıma yaptığınız yorumlardan dolayı teşekkür eder saygılarımı sunar ailelerinizle birlikte güzel günler geçirmenizi temenni ederim.
Merve 11-12-2011, 22:32:02
ellerinize sağlık çok güzel bir yazı olmuş :)