Çok değerli dostum ve kardeşim E.M.’ nin içinde bulunduğu durumu gözlerinden hissettiğim kadarıyla satırlara döksem ne olur dedim ve işte çıkan sonuç.
Saatler geçmez oldu yine.. Meğerse çabuk geçer bildiğim zaman geçmez olurmuş bir beklenen varsa..
Bekliyorum... Bıkmadan usanmadan.. Arada bir ah çekiyorum.. Sonra yine bekliyorum.. Ve bu böyle sürüp gidiyor günlerdir..
Kimselerle konuşmuyorum uzun zamandır.. Bana Onu bırak artık berbat görünüyorsun diyorlar.. Sen bu aşkı tek başına yaşıyorsun, O seni sevmiyor diyorlar.. Yıkılıyorum seni savunurken cümlelerimle..
Yine haksızlık ediyorum sana.. Anlamam gerekmez mi artık yaşadıklarını.. Çelişkilerini..
Hayatının ne kadar karmaşık ve ne kadar yalnızlıkla dolu olduğunu.. Aşk beni çok bencil yaptı sevgili.. Ama sende beni anlarsın biliyorum.. Hayatta tutunduğum bir sen varsın bir de canımdan öte çocuklarım var.. Gerisi yalan.. Gerisi boş..
O kadar sinmiş ki her şeyin üzerime ellerimdeki senin kokun, aklımda senin bakışların sanki.. Saatlerce dalabiliyorum umarsızca uzaklara.. Seni yaşatıyorum biliyor musun sen olmasan da yanımda.. Çok sevdiğim bir şiir vardı tam aklımda değil sözleri.
Ama bir yerinde “karşımdaki boş sandalyeni şereflendiriyorum her gece, sen olmasan da hayalinle’’ diyordu..
Benim yaptığım da bu işte..
Kahraman Şeref KASAP
Bilişim Teknolojileri Bilgi Güvenliği Uzmanı
(Araştırmacı Gazeteci Yazar)