Sahi ne yapardınız? Bir amaç belirleyip, ilkelerinizi belirledikten sonra yola çıktığınız arkadaşlarınız tarafından saf dışı bırakılsaydınız.

Üstelik bu saf dışı bırakılışın gerekçesi de yola çıkıştaki ilkelerinize uygun hareket etmek istemeniz olsaydı.
Zor. Hakikaten zor.

Dik duruş gösterdiğiniz için ötekileştirilmiş olmanıza mı yanarsınız?
Yola yanlış insanlarla çıktığınıza mı?
Onun ugruna kaybettiğiniz dostlarınızamı?
KOLTUK SEVDASI böyle bir şeymiş, benzemezmiş yürek sevdasına.
Cevap vermesi gereken de o değil zaten.
.

Verecekse bir cevap; bu, elleri saf dışı bırakmak için kalkan yol arkadaşlarına düşer.
Dünden bugüne neyin değiştiğini izah etmeleri gerekir çünkü.
Böyle bir izahatta yapılabilir mi?
YAPAMAZ. Yürek ister..

Aile baskısımı?
Sokak baskısımı?
Başkaları tarafından yönetilmekmi?

Onu da bilemem.

Orhan Veli ne de güzel söylemiş: "Beni bu havalar mahvetti." diye. Beni de mahveden o günlerdeki havalarmış. Şimdi düşünüyorum da bir hiç uğruna harcadığım saatler. Ardından verilmiş gerçekleşmeyecek vaatler.
Karşılıklı sevgi senaryoları , başarılı oyunculuk.İnancım tamamen yok oluyordu, bazı şeylere.Artık düşünmeden yaşıyorum o bazı şeyleri.
Hatamı mutlaka yapıyorumdur.

Acı ama gerçekti.
Canım acımamış mıydı? İllaki, acımıştı ama olması gereken bir şeydi bu.

Bana göre değil bu işler.
Şimdilik susayım ben.
Konuşacak zaman olacak mutlaka...

Sevgiyle Kalın.
Yüreğinizde depremler yaşamamanız dileğimle..

Kasım Aydın.
Ankara 10 Kasım 2011