Bugün akp’nin peşkeş çekmekle bitiremediği sanayi kuruluşları bizzat Erbakan Hocanın eseriydi. Kahreden vaziyet odur ki; merhum Erbakan elinde kürekle temel atarken arkasında sakalıyla cübbesiyle poz verenler, bugün babalar gibi satarım demekten çekinmiyorlar
Zaman armutları bazen olgunlaştırıyor, demek ki bazen de çürütüyor…
40 küsur senelik siyasi mücadelesinde Türkiye’de İslamcıların başına neler gelmedi ki…
Her yeni sabah mutlaka yeni bir hainle doğdu…
İslamcıları hançerleyen paçavralar bazen bilderberg kaşesine oturup demokrasi şirini oldular bazen şarap kadehiyle çağdaşlık saçtılar.
Özelleştirmeden konu açıldığında muhafazakâr ağabeyciklerin savunma mekanizmaları son derece gülünç oluyor değil mi? Tansu Çiller 45 milyar dolara satacakken feryat koparan yandaş börtü böcek, Türk Telekom’u akp 6 küsur milyar dolara peşkeşin dibine vururken sizlere hafta sonu maçlarını tüm detaylarıyla servis ediyordu. Ne olmuş efendim zaten işçiler yıllardır yan gelip yatıyormuş, demek ki yan gelip yatan sadece Mübarek Mehmetçik değilmiş.
Ekonomi ve rakamlardan uzaklaşarak sosyolojik tablolardan bahsedelim, Müslümanların renk ve desenlerini inceleyelim…
Ayeti kerimede geçtiği üzere Allah’ın boyası ile boyanan Müslümanlaş iken bugünlerde öyle bir tablo halini almışız ki fırça Avrupa birliği dönem başkanının elinde üstelik boyalar devlet başkanını mecliste ayakta alkışladığımız İsrail’den gururla ithal edilmiş…
Dünyanın egemen teröristleri çiziyor nasıl bir Müslüman olmamız gerektiğini… Irak’ta iki milyon Müslüman katledilirken sessizliğe gömülmemiz gerektiğini ya da Suriye’ye Amerikan füzelerinin demokrasi yağdırması için savaş çığırtkanlığı yapmamız gerektiğini onlar belirliyor.
Muhafazakâr ağabeyciklerin dediği gibi; zaten adam gibi işletilmiyor özelleştir gitsin…
Nicelerine şapka çıkarttık dindar veri tabanlı soygunların da son on yılın en büyük vurgunu Müslümanların özelleştirilmesi oldu…
Refah Partisi zamanında Milli Görüşün televizyon kanalında haber sunan kadının başı açık diye tükürükler saçarak kin kusan hacı emmiler bugünlerde ailecek dikkat kesilmiş yandaş televizyonlarında yatak sahneleri seyrediyor.
Yine o yıllarda Çeçenistan’da üç mücahit şehit edildiğinde İstanbul’da hayatı felç eden Müslümanlar bugünlerde Amerikan ilahlarına teslimiyet şarkıları söylüyor, entelektüel edalarıyla küresel emperyalizme nasıl biat ettiklerini mırıldanıyorlar. Yenilgilerini en sofistike (yanıltıcı)cümlelerle pazarlıyorlar ki eski putperestlik bugünlerde yeni Osmanlıcılık diye çıkıyor karşımıza…
Uzun vadeli CFR yatırımı f tipi muhafazakârlık nihayet meyvelerini topluyor, saman kanallarda işlenen uçtu kaçtı hikâyeleriyle betimlenen din elbette büyük Ortadoğu projesiyle ilişkilendirilmemeliydi.
Müslüman gençler, hayatını mücadeleyle geçiren Resulü Ekrem Efendimizin adalet anlayışıyla veya Malatya’da kurulan NATO üssüyle değil peygamberimizin sevdiği yemeklerle ilgilendirilmeliydi.
Allahın ayetlerini baş tacı edenlerin yerini, ilgilenmedikleri ayetlerin yazılı olduğu hat sergilerinde boy gösteren burjuva kralcıkları aldı.
Hırsızlığın haram olduğunu haykırmaktan vazgeçip onlar çalacağına bizimkiler çalsın noktasında hayat sürmektir muhafazakârlık!
Nitekim Müslümanlar çok yol aldı dünden bugüne… Faizden rüşvete, metresten sınav şifresine kadar vicdanları rahatsız edecek her ne varsa fetvası da modifiye ediliyor hamd olsun.
İslamcının hamdı ancak Rabbinedir lakin muhafazakârın muhatabı kimdir bilemem…
Herkes hamd etsin öyleyse, inandığı en büyük kudrete…
Onlar koltukta geçirdikleri her dakikaya hamd etsin koltuk değneklerine…
Biz de ayaklarımızı sabit kıldığı için hamd edelim Âlemlerin Rabbine…
